Beweging in jezelf

Jij bepaalt!

Vroeger speelde ik ze wel eens. ‘IK BEPAAL!’-wedstrijden’. Vaak tegen tegenstanders die niet beter waren dan ik, maar iets deden in hun spel waardoor het me niet lukte mijn eigen spel te spelen. Vaak ook als ik in het veld mezelf een beetje kwijt was. Ik werkte me door de rally’s heen, vechtend tegen het puntverlies, niets mooi spel, alles moeizaam. Steeds meer fouten en vertrouwen dat met de minuut kelderde.

Tot dat ene moment. Het moment waarin de frustratie een top bereikte, de onmacht zich uitte in een schreeuw, ik me een paar tellen afsloot van alles en iedereen en bij het gevoel kwam:

‘Ik bepaal’

Die woorden dacht ik, zei ik vastbesloten zachtjes hardop. Ik voelde me van binnen sterk worden, voelde dat ik regie ging pakken, dat ik degene werd die bepaalde waar de shuttle op de grond ging vallen. Dat moment kantelde de wedstrijd en frustratie maakte plaats voor focus en rust. Leidde tot flow, een versnelling, en een hele andere wedstrijd.

Regelmatig kan ik mijn ervaringen uit de sport verbinden met ervaringen op het werk. Een paar weken geleden ook. Het leek of de drukte van het werk mijn leven bepaalde en ik mezelf een beetje kwijt was. Tot dat ene moment. Het moment waarop de frustratie een top bereikte, ik mijn laptop dichtklapte en onderstaand gedicht schreef.

Opgejaagd, gehaast,
Moeten en zouden
Teveel indrukken, vragen,
acties om te onthouden

Doorgaan, dat moet
Stuiter, schakel
Getrek, telefoons
Mails, gekakel

Opgesloten energie,
Op zoek naar vrijheid
Niet toegeven nu
Niet nu, geen tijd

Spanning, ontlading
Op het verkeerde moment
Waarin je jezelf
niet meer bent en herkent

Dan plots is het stil
In de auto of kamer
Het besef dondert binnen
Als de man met de hamer

Voel jezelf, sta stil
Is dit wat je wil?
Rustig, adem, uit en in
Kom weer bij je eigen zin
Bewust, besef, sterk, heel even
Jij maakt de keuzes in je leven